-
1 poskromić
глаг.• приручать• приручить• смирить• укоротить• укротить• укрощать• усмирить* * *poskromi|ć\poskromićony сов. укротить;\poskromić dzikie zwierzę укротить дикого зверя; \poskromić bunt усмирить бунт; \poskromić ciekawość сдержать любопытство; \poskromić apetyty умерить аппетиты
+ powściągnąć, ukrócić* * *poskromiony сов.укроти́тьposkromić dzikie zwierzę — укроти́ть ди́кого зве́ря
poskromić bunt — усмири́ть бунт
poskromić ciekawość — сдержа́ть любопы́тство
poskromić apetyty — уме́рить аппети́ты
Syn: -
2 poskramiać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poskramiać
-
3 poskramiać
poskramiać (-am) < poskromić> (-ię) gniew, namiętność bändigen, zügeln; ciekawość bezähmen; zwierzęta bändigen -
4 poskramiać
poskramiać [pɔskramjaʨ̑], poskromić [pɔskrɔmiʨ̑]
См. также в других словарях:
nieposkromiony — nieposkromionymieni «nie dający się poskromić, opanować; gwałtowny, niepohamowany; nieumiarkowany» Nieposkromiony apetyt, temperament. Nieposkromiona ambicja, ciekawość, pasja, żywiołowość … Słownik języka polskiego
